۱۳۹۲ اسفند ۲۴, شنبه

دربند

دربند
کارگردان: پرویز شهبازی
از پرویز شهبازی نفس عمیق را خوب یادم هست که خیلی فیلم خوبی بود.بعد عیار چهارده را ساخت که داستان خوبی داشت اما خیلی چنگی به دل نمی زد و حال هم دربند. خب این سر جایش که در این وانفسای فیلم خوب و کارگردان خوب، دربند فیلم خوبی است و ارزش دیدن را دارد اما باز یک مشکل بزرگ دارد، مشکل نود درصد فیلم های ایرانی.اینکه آدم هایش را نمی توانی باور کنی. حالا هی بیایند لوکیشن ها را ببرند  توی بازار و محله های تابلوی تهران.هی اسم خیابان جمال زاده و دانشگاه تهران را بگذارند توی دهن بازیگرها. باز نمی شود.باور کنید نمی شود.نمی شود بدجنسی پگاه آهنگرانی را باور کرد.نمی شود حماقت آن دختر دانشجویی(نازنین بیاتی) را باور کرد که مثلا شهرستانی است و از 80 کیلومتری تهران می آید و برای همخانه ای(پگاه آهنگرانی) که دو هفته است می شناسد و تازه یک هفته اش را هم قهر بوده، سفته امضا کند و از زندان بیاوردش بیرون بعد خودش تا خرخره توی قرض گیر کند و بدبخت بشود چون همان هم خانه ای عزیزش گذاشته و رفته هلند. حداقل برای من که باورش خیلی راحت نیست. اما همان طور که گفتم در این بازار فاجعه ی فیلم های شانه تخم مرغی، دربند برای خودش سری است در میان سرها. ولی اگر خواستید ازپرویز شهبازی فیلم خوبی ببینید و حض اش را ببرید بروید سراغ نفس عمیق. آن وقت هم که داشتید فیلم را می دیدید و با شخصیت اولش کلی حال می کردید.یادتان باشد همین دو ماه پیش توی خانه اش دچار گازگرفتگی شد و مرد و اتفاقا زندگی واقعی اش هم بدجوری شبیه شخصیتی است که در فیلم داشت.اسمش هم سعید امینی است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر